Willem Vermandere — De Zeemeerminne

    	    	Вступление

BPM:      139
Released: 19 Sep 1968
Album:    Liedjes van de Westhoek


Note:     * after chord means strike chord once and let it ring.


Capo: 2 fret


[Intro]
F#m  A  E


[Verse 1]
E
Ze was e joenge snelle zeemeerminne,
E            B7        E             B7
Z’had schoon ogen en e pitje in heur kinne,
   E            A           B7          E
Ze leefde in ’t water en ze was daar content,
      B7
Maar z’had algelyk wel goeste ip e vent.


[Interlude]
E         B7                 E
Hmm, hmm, hmm, hmm, hmm, hm, hmm.


[Verse 2]
E                   B7         E
E keer ip e dag, ze zag daar e kanse,
                      B7          E         B7
Maar ’t was nog zulke joengen, ’t was geen avance,
   E          A            B7         E
Ze keek en ze loenkt en ze flikte een oge,
       B7*
’t was butter an de galge, e weunde ip ’t droge.


[Interlude]
E         B7                 E
Hmm, hmm, hmm, hmm, hmm, hm, hmm.


[Verse 3]
   E                        B7            E
Ze zwom en ze zwierde en ze zocht zy maar voort,
                 B7          E        B7
En rocht ‘ip een dag deur ne walvis bekoord,
  E         A           B7           E
E was wel beleefd en ie zei het styf goed,
         B7*                      B7*
Maar der is toch geen mens die ’t onmeuglijke doet.


[Interlude]
E         B7                 E
Hmm, hmm, hmm, hmm, hmm, hm, hmm.


[Verse 4]
E                           B7
Ze zwom en ze zwierde en ze zocht zy maar voort,
               B7        E         B7
Maar rochte me nieten of niemand akkoord,
      E            A             B7         E
Ip ’t einde van ’t spel goeng ze voor nunne leren,
B7*                                         B7
Goeng in e klooster om nooit were te keren.


[Interlude]
E         B7                 E
Hmm, hmm, hmm, hmm, hmm, hm, hmm.


[Verse 5]
E                              B7                E
En zyn der nog liefhebbers, ze weten waar da’s z’is,
            B7             E           B7
Z’is nu wel nunne, maar z’ is toch nie mis,
      E              A               B7          E
En ‘k peize, ‘k kunt mis zyn, die ’t schone kunt vragen,
      B7*                    B7*
En j’ hed aan ze vingers tot einde van zyn dagen.


[Outro]
E         B7                 E
Hmm, hmm, hmm, hmm, hmm, hm, hmm.
E         B7                 E   A  E
Hmm, hmm, hmm, hmm, hmm, hm, hmm.